Uitzicht

wat een mooi uitzicht hebben we hier toch.

Het blijft ons nog elke keer verbazen en vervelen doet het nooit. Het Hogeland geeft dagelijks de mooiste vergezichten. In de royale hangstoel op de veranda met een kop thee kan ik uren kijken. De tuin is in volle bloei, elke week komt er ergens weer een nieuwe kleur bij. Dat de tuin er nu zo mooi bij staat hebben we vooral te danken aan onze bovenbuurvrouw – die is er dagelijks te vinden, vaak vergezeld door 1 en nog vaker door alle honden. Sipke ergens tussen de planten terwijl hij af en toe een blaadje longkruid of dovenetel knabbelt, Lajka dichtbij languit gestrekt in ruste en Ollie oplettend of er ergens uit een zak misschien een snoepje getoverd wordt. Iedereen geniet – en ik krijg steeds meer behoefte om dit beeld en gevoel over te brengen op het (nu nog) witte doek.